بررسی رابطه کودک آزاری والدین و ویژگی های شخصیتی با الگوی مجرمانه شرارت و رفتار جنایی در بین زندانیان شهر کرمانشاه

  زمینه و هدف : رفتار جنایی که با جرم و بزه مترادف است، یک کنش ارادی محسوب می­شود و به این دلیل از شخص سر می­زند که خود را در موقعیت مفروض مجاز به ارتکاب آن می­داند؛ رفتاری که با ارزش­ها و هنجارهای متداول جامعه مغایرت دارد. شخصیت، به عنوان یک متغیر روان­شناختی که تمامی رفتارهای انسان را در عرصه زندگی شخصیتی و اجتماعی تحت تاثیر قرار می­دهد، گاهی می­تواند در اثر صفات ناسازگارانه، فرد و اطرافیان را با مشکل جدی مواجه سازد. از بین اختلالات شخصیت، شخصیت ضداجتماعی بیشتر از سایر اختلالات مورد مطالعه قرار گرفته، یک الگوی تکرارشونده و مداوم رفتارهای مجرمانه، ضداجتماعی یا جنایی است که در کودکی یا اوایل نوجوانی شروع می­شود و تمام جنبه­های زندگی فرد را در بر می­گیرد. این مطالعه با هدف بررسی رابطه ویژگی­های شخصیتی و کودک­آزاری والدین با الگوی مجرمانه شرارت و رفتار جنایی در بین زندانیان انجام گردید. همچنین نقش عوامل اجتماعی و محیطی در بروز رفتارهای مجرمانه نیز مورد بررسی قرار گرفت.   روش بررسی : روش این پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه­ آماری شامل کلیه مجرمین، دارای رفتارهای جنایی، دستگیر شده در زندان­های شهر کرمانشاه در طول سال 1390 بوده که با نمونه­گیری تصادفی ساده، 59 نفر از آن­ها انتخاب و آزمون شخصیت آیزنک EPQ ، مقیاس شخصیتی SCID-II و همچنین مقیاس کودک­آزاری سنجش تاکتیک­های کشمکش بین والد و کودک در مورد آن­ها اجرا گردید. تجزیه و تحلیل داده­ها در این پژوهش توسط نرم افزار SPSS-18 و روش آماری مورد استفاده همبستگی پیرسون و رگرسیون پیش بینی می­باشد.   یافته­ها : براساس یافته­های حاصل از این پژوهش، مردان (100%) مجرمان این پژوهش را تشکیل می­دادند. 2/93% دارای تحصیلات زیر متوسطه، 6/74% متاهل و از نظر اقتصادی 6/56% زیر متوسط یعنی ضعیف بودند. طبق نتایج حاصله، رابطه بین کودک­آزاری با شخصیت ضداجتماعی یک رابطه معنادار بوده و نیز کودک­آزاری می تواند شخصیت ضداجتماعی را پیش­بینی کند. همچنین بین تیپ­های شخصیتی EPQ با شخصیت ضداجتماعی، رابطه معناداری برقرار بوده است.   بحث و نتیجه­گیری : با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش می­توان گفت که روابط معیوب و نامطلوب خانواده، به کارگیری شیوه­های نادرست تربیتی مانند طرد و عدم مراقبت و مواظبت صحیح، ضرب و شتم، محرومیت از مهر و محبت، کودک­آزاری و خشونت علیه فرزندان باعث احساس ناامنی و اضطراب، خودپنداره­ی منفی و کینه توزی نسبت به دیگران و انجام رفتارهای بزهکارانه می­شود؛ به همین دلیل، به رفتار و اعمال ضداجتماعی و در نهایت ارتکاب به جرم اقدام می­کنند. لذا، باید به تجربه­های منفی دوران کودکی و ارتباط آن با رفتارهای ضداجتماعی و جرم در بزرگسالی دقت شود. فقر علمی و مالی نیز می­تواند یکی از موثرترین عوامل در بروز جرم باشد. طبق نتایج به دست آمده، شخصیت نیز یک عامل اصلی در بروز رفتار جنایی می­باشد و نقش تعیین­کننده در ایجاد جرم و جنایت دارد.